[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
Kişisel
özgürlüklerin ve özgür ticaretin ülkesi olan Büyük Britanya bir meşruti
monarşiyle yönetiliyor..Görülüyorki,insanları kendilerini para
kazanmaya ve yabancılardan nefret etmeye
adamışlar.Yabancılar,basitçe,hiçbir şeyde iyi değiller,işleyen bir
imparatorluk olmakda veya adam gibi bir pasta yapmada.Diplomasiyi
zorlaştıran kabalıkları olan önyargıda dobradırlar.İngilizler-daha çok
herkesin dediği gibi İskoçların belaları- kibirlerinden ve herkesi
Fransızlar'a karşı ölümüne savaştırma istekleri yüzünden Avrupa'nın hiç
bir imparatorluğunda sevilmezler.Bu son durumdaki aşikar gerçek
Bonaparte'a bir hediye olmuştur.
Eğer İngilizlerde gerçekten
içten bir hoşnutsuzluk varsa,hoşnutsuzluk duydukları kişiler Fransızlar
olurdu,fransız ihtilali'nin ortaya çıkardığı hakiki korkular ve
geleneksel rekabet de bunun nedeni olurdu.Her ne kadar İngiliz
politikacılar Bourbon monarşisinin sonunu gördüklerinde mutlu olmuş
olsalar da,ihtilal sonucu oluşan terör ortamının yarattığı doyumsuz
katliam tarafından geri püskürtüldüler,ve bu ihtilanin manş denizi'ni
fransız süngülerinin yardımını alarak veya almayarak geçmesinden korku
duydular.İşgal hiçbir zaman değişmeyecek bir korkuydu ve,her zamanki
gibi,aşağı toprakların(Belçika, Hollanda, Lüksemburg) düşman kontrolünde
olması Londra'yı korkutmaya yetecekti.
Britanya'nın 1805'teki
konumu beklenilenden iyiydi,ama bu sonuç kendisinin çabalarıyla
gerçekleşmedi:Napolyon Avrupa'da neredeyse her ülkeyi zorbalık
taslayarak sinirlendirmeyi başarmıştı.Bu,müttefiklerine cömert para
yardımları yapacakları anlamına gelse de,İngilizler'e yeni dostluklar
oluşturmak için bir fırsat oluşturmuştur.Kraliyet Donanması denizlerin
kontrolünü elinde tuttuğu müddetçe,Britanya olası bir işgalden
uzak,ancak dayanıklı bir ordu ve kıtasal müttefikleri olmadan bunun
Fransa'ya karşı hiçbir yararı yok.İngiltere Fransa'nın düşüşünde pay
sahibi olabilir,ancak bunu sağlaması için zamana ve gücünü toplamaya
ihtiyacı var.Napolyon onlara bu zamanı vermeyebilir.
Kişisel
özgürlüklerin ve özgür ticaretin ülkesi olan Büyük Britanya bir meşruti
monarşiyle yönetiliyor..Görülüyorki,insanları kendilerini para
kazanmaya ve yabancılardan nefret etmeye
adamışlar.Yabancılar,basitçe,hiçbir şeyde iyi değiller,işleyen bir
imparatorluk olmakda veya adam gibi bir pasta yapmada.Diplomasiyi
zorlaştıran kabalıkları olan önyargıda dobradırlar.İngilizler-daha çok
herkesin dediği gibi İskoçların belaları- kibirlerinden ve herkesi
Fransızlar'a karşı ölümüne savaştırma istekleri yüzünden Avrupa'nın hiç
bir imparatorluğunda sevilmezler.Bu son durumdaki aşikar gerçek
Bonaparte'a bir hediye olmuştur.
Eğer İngilizlerde gerçekten
içten bir hoşnutsuzluk varsa,hoşnutsuzluk duydukları kişiler Fransızlar
olurdu,fransız ihtilali'nin ortaya çıkardığı hakiki korkular ve
geleneksel rekabet de bunun nedeni olurdu.Her ne kadar İngiliz
politikacılar Bourbon monarşisinin sonunu gördüklerinde mutlu olmuş
olsalar da,ihtilal sonucu oluşan terör ortamının yarattığı doyumsuz
katliam tarafından geri püskürtüldüler,ve bu ihtilanin manş denizi'ni
fransız süngülerinin yardımını alarak veya almayarak geçmesinden korku
duydular.İşgal hiçbir zaman değişmeyecek bir korkuydu ve,her zamanki
gibi,aşağı toprakların(Belçika, Hollanda, Lüksemburg) düşman kontrolünde
olması Londra'yı korkutmaya yetecekti.
Britanya'nın 1805'teki
konumu beklenilenden iyiydi,ama bu sonuç kendisinin çabalarıyla
gerçekleşmedi:Napolyon Avrupa'da neredeyse her ülkeyi zorbalık
taslayarak sinirlendirmeyi başarmıştı.Bu,müttefiklerine cömert para
yardımları yapacakları anlamına gelse de,İngilizler'e yeni dostluklar
oluşturmak için bir fırsat oluşturmuştur.Kraliyet Donanması denizlerin
kontrolünü elinde tuttuğu müddetçe,Britanya olası bir işgalden
uzak,ancak dayanıklı bir ordu ve kıtasal müttefikleri olmadan bunun
Fransa'ya karşı hiçbir yararı yok.İngiltere Fransa'nın düşüşünde pay
sahibi olabilir,ancak bunu sağlaması için zamana ve gücünü toplamaya
ihtiyacı var.Napolyon onlara bu zamanı vermeyebilir.